میدان شهرداری، مانند صحرا است؟
امکان ندارد عکسی از میدان شهرداری رشت در فضای مجازی منتشر شود و نظر منفی در مورد استفاده نخل در مرکزی ترین نقطه رشت در آن وجود نداشته باشد.
به باور منتقدین، وجود درخت نخل در مرکز بزرگ ترین شهر شمالی کشورمعرف گیاهان بومی پربارش ترین و سبزترین کلانشهر ایران نیست.
سخنی که پربیراه نیست چرا که در همین شهر های گیلان و مخصوصا مازندران ازدرخت نارنج و مرکبات در محیط شهری استفاده می‌شود. گیاهی که اکثرا سبز است و در بهار تنفس عطر دلفریب‌اش باعث شادابی و نشاط درهوای شهر می‌گردد.
نگارنده اطلاع دقیقی ندارد از اینکه اولین بار نخل های تزیینی که در چندین مکان رشت از جمله بلوار شهید مطهری، بلوار امام خمینی، بلوار آیت الله لاکانی و شهرداری رشت قرار دارد به دستور چه کسی و در چه زمانی کاشته شده است اما وجود آن‌ها را عاملی بر زشت بودن و یا بی هویت بودن گیاهان شهر نمیداند.
شاید یک عامل تاثیرگذار در شکل گرفتن چنین فکری مشاهده زیبایی این درخت های زیبنتی در شهر سوچی روسیه است و می‌توان گفت نقطه مشترک شهرهای رشت و سوچی همین درخت های پالم غیر بومی آن است.
سوچی، شهری ساحلی، زیبا و مرطوب در جنوب روسیه است که به جاذبه های گردشگری پرشمارش شهرت دارد و در سال 2014 میزبان المپیک زمستانی و در سال 2018 یکی از شهرهای میزبان جام جهانی فوتبال بود.
نخل های بسیار متنوع در تمامی نقاط این شهر ساحلی تعجب همگان را بر می‌انگیزد زیرا درختانی مثل نخل، موز، بلوط امرکایی و … بومی این شهر نیست اما زینت بخش، نقاط مختلف شهر و ساحل سوچی است.
تاریخچه کاشت و پرورش نخل های متنوع و بلند قامت به قرن 19 میلادی باز می گرد. افرادی هم چون نیکولای مامونتوف و خودکوف از اولین افرادی بودند که به منظور کاشت نخل های متنوع در اطراف ساحل اقدام کردند.
نمی‌توان نتیجه گرفت و عنوان کرد چون این شهر توریستی از نخل برای تزیین بهره گرفته است، می‌بایست در رشت هم همین‌گونه رفتار نمود، اما این مثال نمونه ای است از این که هرجا نخل تزیینی در خیابان ها کاشته شود نشانه مناطق گرمسیری نیست.
به عبارتی میدان شهرداری رشت، صحرای سینا نیست!